نه رو هوا نه که رو زمینم
تا زیر گلو تو قرض و قوله گیرم
واسه نا امیدی یه کم هنو جوونم
واسه آرزو داشتن بگی نگی پیرم
دنیا یه جنگل بی رحمه
من تو یه باغ وحش اسیرم

خیلی راحت ترم هر وقت از تو دورم
تو گل پلاستیکی و من مثل زنبورم
صبح صادق گفتی هاله نوری
تاریک بود نشناختمتون
آخه من شب کورم
می دونم یه حرفایی رو نبایست زد
شرمنده این دفعه مجبورم ( گیتار !)

حوصله کسیو ندارم
ولی نمی خوام که تنها باشم
خشکیو دوست ندارم
ولی نمی تونم زیر دریا باشم
از این بدم میاد
طرفدار اون هم نیستم
تا کی باید گرفتار امثال این آدما باشم
اون از دیروز
امروزم که قربانت
مگه مزقلم
که نگران فردا باشم

نه رو هوا نه که رو زمینم
سر هر قراری یه چند ساعتی دیرم
اصرارم نکنید بابا بیشتر از این نمی تونم بمونم
آقا هلم ندین من که خودم دارم میرم
دنیا یه جنگل بی رحمه
من تو یه باغ وحش اسیرم